Om legaal te kunnen werken in Thailand heb je een Non-B visa nodig en een werkvergunning. Het grote probleem met deze documenten is dat ze niet eenvoudig te verkrijgen zijn. Volgens de wet zou je je Non-B visa moeten verkrijgen in je thuisland vooraleer je naar Thailand reist. Alleen, geen enkele school in Thailand neemt een leerkacht aan die nog in zijn thuisland is. Met andere woorden om een kans te maken te worden aangenomen door een school dien je op het moment van sollicitatie in het land te zijn. Ze willen je persoonlijk ontmoeten en indien nodig dien je ook een proefles te demonstreren.
Dus deze naar Thailand afgereist, heeft een job als leerkracht kunnen vinden op een staatssschool. Heeft een contract met de desbetreffende school maar heeft dus nog niet zijn Visa-B.
In normale situaties gaat de school dan de nodige documenten opmaken die nodig zijn en ben je dus verplicht naar een naburig land te reizen en daar dan naar een Thais consulaat te gaan.
Ik kan je verzekeren, de dikte van al je documenten gaat gemakkelijk naar de twee centimeter, pasfoto's met de juiste afmetingen en achtergrondkleur (wit voor Laos, blauw voor Thailand etc...) en een voorbetaling van 2000 baht die je niet terug krijgt indien je visa is geweigerd.
Om de grootste problemen toch wat te voorkomen heb ik maar een visa-run agentschap gecontacteerd die je vanuit Bangkok met een mini-van naar Laos brengen en je zoveel mogelijk begeleiden in het proces.
En dus vandaag 19/12/23 ben ik hier in Savannakhet Laos wachtend op mijn goedkeuring.
De rit hier naartoe bedroeg 16 uur, het meest hiervan gedurende de nacht. Het spijtige van busritten in Thailand en speciaal de nachtritten verlopen precies zoals in een diepvries, de airconditioning wordt zo hoog gezet dat je uit je vel bibbert. Dus als je ooit een nachtrit boekt in Thailand breng zeker een dikke trui met je mee, ik garandeer je je gaat me dankbaar zijn.
Aangekomen in de vroege ochtend gisteren moesten we nog enkele uren wachten vooraleer de grens werd geopend. Eenmaal open was het binnentreden van Laos zonder problemen verlopen. Op vele grensovergangen kun je ter plaatste een visum aanvragen, kostprijs is afhankelijk van je nationaliteit en bedroeg voor Europeanen 31 dollar. Daar het agentschap hievoor zorgde was dit voor mij in de prijs inbegrepen.
Na het ontbijt recht tegen over het consulaat mochten we in de wachtrij plaatsnemen. Kom zo vroeg als mogelijk, het consulaat opent om 8.30 in de ochtend maar wees hier zeker een uur op voorhand want anders ga je uren verspillen met wachten tot wanner het aan jouw beurt is. Het verwonderde me hoeveel mensen hier komen om hun documenten of visa aanvragen te regelen.
Nadat je je documenten hebt afgegeven aan de beambte (die eerst checkt of al je documenten wel aanwezig zijn) krijg je een papieren bewijsje dat je de volgende dag moet afgeven om je paspoort terug te krijgen met hopelijk een stempel Non-B.
De rest van de dag waren we vrij om Savannakhet te ontdekken.
Het stadje zelf kan me zeker bekoren, rustig, veel natuur, oude koloniale woningen en een vriendelijke bevolking.
Vooral de zonsondergang aan de mekong rivier was gewoon subliem, rood met oranje en gele kleuren schilderde de avond.
Onderweg kwamen we een tempel tegen waarvan ik het naturlijk niet kon laten om deze te bezoeken. Ik ben nu eenmaal een tempel freak en mijn vriendin zegt soms al lachend dat ik een monnik moet worden met mijn grote liefde en interesse voor tempels en het Boeddhistische geloof.
Deze ochtend een wandeling gemaakt hier in de straat waar het hotel is gevestigd. Iets wat ik graag doe is de omgeving verkennen en zien hoe mensen leven en werken.
Later deze dag moeten we onze paspoorten gaan afhalen met hopelijk voor iedereen een positief resultaat.
Ik laat je zeker weten hoe het voor mij is afgelopen......
Reactie plaatsen
Reacties